"Waar het ook aan de macht is, het extreemrechts vervolgt ons": een feestelijke en geëngageerde Roze Parade in de straten van Nice, deze zaterdag

Bang zijn om lief te hebben zou niet moeten bestaan. "En toch willen mensen dat we verborgen leven en onze maatschappelijke verworvenheden terugdraaien. We reageren op haat door te dansen, door te zingen... Kortom, door ons recht op een gelukkig en liefdevol leven op te eisen," buldert de 28-jarige Eva, tussen twee refreinen – uit volle borst gezongen – van Lady Gaga's Poker Face .
Aan het begin van de Roze Parade, in de haven van Nice, op zaterdag 12 juli 2025 om 16.00 uur, zet de vrolijke woede van de jonge vrouw de toon voor deze eenentwintigste mars voor vrijheid, even feestelijk als politiek. "Feesten om het feesten is heel cool... Maar laten we niet vergeten dat extreemrechts een jaar geleden, tijdens de parlementsverkiezingen, aan de macht was. Over een paar maanden zijn er gemeenteraadsverkiezingen in een zeer rechts departement. En overal verspreiden ultraconservatieve volksvertegenwoordigers en media een reactionaire golf door de samenleving. Het is een homofobe, transfobe ideologie," herinnert Morgane zich. Op haar veertigste heeft ze "alle prideparades van Nice" gedaan en leidt ze uiteraard een optocht die duizenden mensen heeft samengebracht.
"Waar het ook aan de macht is, het extreemrechtse kamp vervolgt ons""Ik had op nog meer mensen gehoopt, maar het is al goed", zegt de twintiger Nino, die zijn diepe zorgen met een brede glimlach onderdrukt: "De maatschappij laat zich niet voor de gek houden. Waar ze ook aan de macht zijn, extreemrechts vervolgt ons en verzet zich tegen de rechten van seksuele minderheden. Kijk maar naar onze Italiaanse buren. Giorgia Meloni vraagt burgemeesters om de naam van de moeder die het kind niet heeft gedragen van de geboorteakte van lesbische stellen te schrappen. In de Verenigde Staten vaardigt Donald Trump decreten uit om transgenders de toegang tot hormonale geslachtsverandering te ontzeggen. In Hongarije is pride zelfs verboden."
"Ja, maar er zijn nog steeds 180.000 mensen uit heel Europa meegelopen. Het is een nederlaag voor [president Viktor] Orbán," antwoordt zijn vriendin Laureen. "Dat maakte de fascisten nog bozer," grimaste Nino, voordat hij vraagt: "In Frankrijk worden we aan dezelfde toespraken onderworpen. Kunnen we dan nog steeds vreedzaam marcheren?"
Maar wat is er anders aan de hand dan de straat op te gaan? "Als we nu niet mobiliseren, maken de haters ons morgen onzichtbaar", zegt de 19-jarige Ash. "Als we ons op de achtergrond houden en een stap terug doen, hebben we al verloren", voegt Erwann Le Hô, coördinator van het LGBTQIA+ Côte d'Azur-centrum (2) , eraan toe.
"We moeten daarom het offensief voortzetten en onze waarden verdedigen, zelfs als we bedreigd en aangevallen worden door lastercampagnes", vervolgt hij. "Er is geen sprake van terugtrekken in onszelf. Laten we zichtbaar blijven, laten we openstaan voor iedereen, laten we het voorbeeld van samenleven geven, laten we een tolerante, seculiere samenleving bevorderen die de rechten van minderheden respecteert. Pink is daarvoor een zeer goed instrument, het is een verbindend en positief evenement."
"Onderweg werd ik beledigd. Maar dat zal me nooit ontmoedigen."
Dit blijkt uit de talloze glimlachen die opbloeien in een menigte, gekleurd door flitsende, netkousen, wilde en magnifiek vrije blikken. Een "veilige zone" waar complimenten en vriendelijke blikken elkaar afwisselen. "Het voelt goed om je geaccepteerd te voelen," vertrouwt Irma Phrodite toe, een 19-jarige dragqueen voor wie dit haar "eerste pride" is. "Ik kwam te voet in mijn outfit en onderweg werd ik beledigd. En ik weet dat ik na de mars, terug in de andere straten, voorzichtig zal moeten zijn. Maar dat zal me nooit ontmoedigen."
Haar vriendin Akela (20) steunt haar: "Als we soms bang zijn voor anderen, zijn we vooral trots op onszelf." Om dit punt te benadrukken, trekt de demonstratie richting de Prom', waar Rauba-Capeù zich verzamelt in de Negresco, alvorens terug te keren naar het Théâtre de Verdure, waar het dorp is ingericht. Een plek voor uitwisseling en bewustwording, waar het feest tot 23.00 uur doorgaat op het ritme van techno. "Het is minstens 120 BPM (beats per minute)", zegt Lio (17) . "Dat is het ritme waarop de harten van geliefden kloppen."
1. Pride betekent trots in het Engels en verwijst hier naar de pride-mars of zichtbaarheidsmars.
2. Côte d'Azur LGBTQIA+ Centrum, rue Cathy-Richeux in Nice. 04.83.32.81.84. Maandag en woensdag van 10.00 tot 12.30 uur en van 13.00 tot 20.00 uur. Dinsdag, donderdag en vrijdag van 10.00 tot 12.30 uur en van 13.00 tot 17.30 uur. Zaterdag van 16.00 tot 20.00 uur.
Nice Matin